Аз ҳар 100 000 кӯдак дар Тоҷикистон ҳамасола тақрибан 160 кӯдак аз нигоҳубини волидон маҳрум мешаванд. Дар бисёр мавридҳо ин ба муҳоҷирати меҳнатӣ вобаста аст. Ҳангоми муҳоҷирати волидайн, кӯдакон аксар вақт дар назди хешовандон ва дар аксар маврид бобою бибӣ мемонанд, ки шояд барои қонеъ кардани ниёзҳои кӯдакони калонсол мубориза баранд,аксари онҳо дар муассисаҳо ҷойгир карда мешаванд.

Кӯдакони пасмонда ва аз муҳоҷират зарардида дар дастрасӣ ба хизматрасониҳои асосӣ, ба мисли нигоҳдории тандурустӣ ва маориф бо мушкилоти зиёд рӯ ба рӯ мешаванд. Лоиҳаи "Ҳимояи кӯдаконе, ки аз муҳоҷират дар Осиёи Ҷанубу Шарқӣ, Ҷанубӣ ва Марказӣ осеб дидаанд" як ибтикори муштараки Иттиҳодияи Аврупо ва ЮНИСЕФ мебошад, ки ба дастгирии кӯдакон ва оилаҳои аз муҳоҷират осебдида дар 26 ноҳияи Тоҷикистон равона шудааст.